Często nie do końca trafnymi słowami próbujemy opisać nasze doświadczenia i aktywności na świeżym powietrzu. W rzeczywistości mogą mylić nam się terminy takie jak turystyka piesza, trekking czy alpinizm. Pozwoliliśmy sobie krótko je opisać i wyjaśnić.

Ten wpis w krótki i przystępny sposób wyjaśnia poszczególne pojęcia dzięki czemu wszyscy możemy lepiej rozumieć się jeśli chodzi o aktywności w górach lub ich otoczeniu.

Zamierzamy pokazać znaczenie i główne atrybuty/cechy tych doświadczeń, które zbyt często są mylone lub wykorzystywane bez szerszego zrozumienia.

Trekking

W latach 80-tych alpiniści i himalaiści zaczęli w ten sposób opisywać trasy, które musieli pokonać, żeby dotrzeć do bazy przed wspinaczką, zwykle do podnóża góry. W konsekwencji słowo to nawiązuje do wycieczek pieszych w okolicach masywów górskich. Pochodzi od słowa trek używanego na południu Afryki i oznaczającego wędrówkę Burów w trakcie zdobywania kolejnych ziem. Pierwotnie odnosił się do wędrówek w Himalajach nepalskich i indyjskich. Prezentuje średni poziom trudności.

Turystyka piesza i turystyka kwalifikowana

Turystyka piesza to tak naprawdę jest to synonim trekkingu, który może mieć różny poziom trudności i złożoności. Od prostych i krótkich tras dla niewtajemniczonych, które można pokonać w kilka godzin po trudniejsze i zdecydowanie bardziej wymagające doświadczenia i wyprawy wymagające kilku lub nawet kilkunastu dni marszu. Bardziej wymagające wyzwania dla turysty mogą mieć nazwę turystyki kwalifikowanej. Turystyka może odbywać się w lasach, górach, blisko wybrzeży, w kanionach, jaskiniach dżunglach czy w jakimkolwiek innym terenie. Do turystyki kwalifikowanej należy również turystyka rowerowa, motorowa, kajakowa czy żeglarska. Turystą kwalifikowanym jest osoba trwale zainteresowana turystyką, uprawiająca ze znawstwem i zamiłowaniem wybrane jej dyscypliny, przestrzegająca społecznych norm zachowania się na szlaku i w obiektach turystycznych, doskonaląca swoją sprawność fizyczną oraz łącząca turystyczną aktywność fizyczną z wszechstronnym poznaniem rejonu w którym uprawia turystykę.

Piesze wędrówki

To tak naprawdę piesze wycieczki na łonie natury o niższym stopniu trudności. Odbywają się zwykle po wyznaczonych szlakach lub ścieżkach, bez większego ryzyka. Mają na celu głównie relaks i miłe spędzenie czasu. Po drodze często znaleźć można usługi gastronomiczne i hotelowe, schronienia czy miejsca odpoczynku.

Alpinizm

To słowo oznacza wycieczki górskie w rejony alpejskie bądź inne – wysokogórskie. Wymagają one pewnych umiejętności, wiedzy i kompetencji. Posiadają zazwyczaj wysoki poziom złożoności i są wymagające fizycznie (a czasami również psychicznie). Jak podaje Wikipedia: “W kilku językach występują odpowiedniki określeń „chodzący po górach”, „chodzenie po górach” (niemieckie Bergsteiger, czeskie i słowackie horolezec, horolezectvo/~ctví) lub zbliżone angielskie mountaineer czy hiszpańskie montañismo. Również szerokie znaczeniowo, choć związane z konkretnym masywem Tatr jest polskie taternik i taternictwo, które nosiło kiedyś w języku polskim charakter bardziej uniwersalny, ale zostało w owym najszerszym znaczeniu zdominowane przez słowo alpinizm. “

Himalaizm

Himalaizm to najwyższy “stopień” wtajemniczenia. Aktywność ta zakłada wspinaczkę na najwyższe i najtrudniejsze góry świata. Trudność absolutnie ekstremalna i bardzo niebezpieczna. Niezbędna jest nie tylko umiejętność posługiwania się czekanem i uprzężą ale również linami, karabinkami i pracy w grupie. Cytując Wikipedię: “W szerszym znaczeniu himalaizm to wspinaczka, podobna co do charakteru do wspinaczki w Himalajach, ale uprawiana także w innych wysokich górach, w których wysokość szczytów przekracza 7000 m n.p.m. “

Skoro już sobie to wyjaśniliśmy to jaki rodzaj aktywności masz zamiar wybrać jako najlepszy dla siebie?

Często zapomina się, że obok butów plecak jest jednym z najważniejszych rzeczy, które trzeba mieć ze sobą szykując się do dłuższej wędrówki. Pozwala on na przechowywanie niezbędnych rzeczy, które trzeba mieć pod ręką na łonie natury oraz takich, bez których nie możemy się obyć będąc przez dłuższy czas poza miastem (woda, jedzenie, krem do opalania, okulary, telefon komórkowy, podstawowa apteczka itp.).

Przed wyborem plecaka należy zadać sobie szereg pytań o nasze potrzeby. Tylko to pozwoli nam wybrać odpowiedni model z którego będziemy zadowoleni w trakcie użytkowania (a często jest to wiele lat).

Czego potrzebujemy?

Duży wpływ na to jaki plecak wybierzemy będzie miał planowany czas oraz długość pokonywanych odcinków. Jeśli nie mamy dużych wymagań to na krótkie, jednodniowe wycieczki wystarczy nam około 11-15 litrowy plecak. Jeśli jednak wybieramy się w długą podróż albo chcemy przejść Camino de Santiago musimy wziąć pod uwagę, że w plecaku musimy zmieścić wodę, jedzenie i odzież nawet na kilka dni!

Co będziemy robić?

Inaczej należy się spakować na wycieczkę do lasu, inaczej w Beskidy a inaczej w Alpy. W zależności od wybranej aktywności potrzebować będziemy innych parametrów plecaka. Niektórzy z nas mają w swoich szafach kilka plecaków zależnie od tego co aktualnie planują.

Co chcemy w nim nosić?

W tym przypadku dużo będzie zależało również od wcześniejszego punktu – jeśli planujemy nie mieć dostępu do cywilizacji przez kilka dni musimy zadbać to tak duży plecak, żeby zmieścił wodę, jedzenie, apteczkę, krem do opalania, okulary przeciwsłoneczne czy odzież. Ważne jest żeby dobrze dobrać rozmiar do swoich wymagań i planów!

Marka Chiruca posiada trzy modele, które dobrze dopasują się zróżnicowanych wymagań!

Na niewymagające jednodniowe trekkingi, podróże, wycieczki w góry czy do różnorakich sportów:

Polecamy 11-litrowy plecak Trail 08. Posiada on górną i dolną, elastyczną pętlę na sprzęt, pasy kompresyjne i uchwyt do przenoszenia. Z tyłu posiada piankę, nie zabrakło nawet gwizdka ratunkowego i dodatkowego pasu piersiowego, który stabilizuje ciężar na plecak. Plecak Trail 08 jest dostępny w czterech wersjach kolorystycznych. Waży zaledwie 378 gramów.

Dla grzybiarzy i miłośników lasu:

Również dla nich posiadamy w swoim katalogu plecak, który został zaprojektowany z myślą o miłośnikach zbierania grzybów i lasu! Posiada on siateczkowy, lekki korpus. Może być używany podczas całego roku jako plecak albo torba na ramie. Został wyposażony w regulowany pas na piersi oraz boczne kieszenie. Dla większego komfortu posiada również uchwyt na dokumenty oraz nóż do grzybów.

Na dłuższy trekking, podróże, wymagające górskie wędrówki i rajdy:

Najnowszy model w kolekcji plecaków Chiruca posiada pojemność 25 litrów. Ten wszechstronny plecak jest polecany do wszelkiego rodzaju aktywności od trekkingu po długie podróże. Waży 570 gramów. Posiada boczne pasy kompresyjne, zewnętrzną kieszeń oraz dwie elastyczne kieszenie boczne. Nie zapomniano o uchwycie do przenoszenia a lekkie i przewiewne piankowe plecy zapewniają dobrą cyrkulację powietrza. Można w nim zmieścić wszystko co niezbędne i dobrze zorganizować przestrzeń. Posiada kilka wewnętrznych przegródek oraz specjalną, dedykowaną kieszeń na dokumenty. W przypadku deszczu zadbano o wodoodporną osłonę.

Plecak są świetnym i nieodzownym uzupełnieniem i akcesorium bez którego nie ma jak ruszać w drogę! Warto wybrać mądrze by potem nie zaskoczyć się negatywnie w trakcie przygody życia!

Zima to czas bardzo trudnych warunków w górach. Nie znaczy to jednak, że należy rezygnować z aktywności! Prezentujemy poniżej pięć propozycji na krótkie, stosunkowo bezpieczne a piękne wycieczki, które można swobodnie zaplanować właśnie na zimę.

Pamiętajcie jednak, że zimą dni są krótkie więc warto w góry wyjść rano! Ważne też, żeby zabrać ze sobą odpowiedni sprzęt (raczki lub raki często są nieodzowne) i ciepłe ubrania (najlepiej ubrać się na tzw. “cebulkę”). Warunki w górach szybko ulegają zmianom!

KLIMCZOK (1117 m n.p.m.) [Beskid Śląski]

Klimczok to obok Skrzycznego najpopularniejszy szczyt Beskidu Śląskiego. To także szczyt na który prowadzi wiele szlaków turystycznych. Można na niego dotrzeć od strony popularnego Szczyrku, z Bystrej Śląskiej, Bielska-Białej albo idąc od strony innego szczytu – Błatniej. Doskonałym rozwiązaniem dla rodzin z dziećmi jest możliwość wyjazdu kolejką gondolową na Szyndzielnię (nieopodal mieści się schronisko PTTK) a następnie przyjemny marsz na Klimczok oraz do schroniska pod Klimczokiem.

ĆWILIN (1072 m n.p.m.) [Beskid Wyspowy]

Jeden z popularniejszych i oferujących najpiękniejsze widoki szczytów Beskidu Wyspowego. To doskonałe miejsce by delektować się zimową panoramą! Najłatwiejszy i najprzyjemniejszy szlak na zimowe wędrówki wiedzie z Wilczyc ale jeśli ktoś woli nieco dłuższe wędrówki może udać się trasą z Mszany Dolnej. Przyjemnie i pięknie – o to przecież chodzi!

DOLINA STRĄŻYSKA [Tatry]

Chyba niemal każdy kto odwiedził Zakopane był również w Dolinie Strążyskiej. To miejsce jednak zimą jest szczególnie warte uwagi. Jest tam zdecydowanie mniej osób niż w szczycie sezonu. Z polany rozpościera się majestatyczny i obezwładniający widok na zimowy Giewont. Jest też szansa na wypicie ciepłej herbaty – zwykle na polanie działa bufet. ten krótki spacer warto nieco przedłużyć i przejść się dosłownie kilkanaście minut dalej by podziwiać zimową odsłonę wodospadu Siklawica! Krótko, pięknie, wyjątkowo!

TURBACZ (1310 m n.p.m.) [Gorce]

Turbacz jest doskonałym pomysłem na piękny zimowy dzień w górach! Na szczyt wiedzie cała plejada szlaków więc wybór jest naprawdę spory. Nowoczesne i pojemne schronisko na szczycie z dobrym bufetem stwarza doskonałe możliwości do odpoczynku – tym bardziej zimą. Ponieważ jest to chyba najpopularniejszy szczyt Górców możemy spodziewać się sporej ilości osób nawet o tej porze roku. Nie powinni zaskoczyć nas skitourowcy, narciarze biegowy czy rodziny z dziećmi i sankami. Mimo tego zdecydowanie warto się tam wybrać! Pamiętajmy jednak, że niezależnie od wyboru trasy to jest wycieczka całodniowa!

LESKOWIEC (922 m n.p.m.) [Beskid Mały]

Popularny szczyt w Beskidzie Małym to również świetna propozycja na krótką wycieczkę (choć nie obejdzie się bez podejść). Można się tam dostać z kilku miejscowości. Bardzo dobrym pomysłem jest wybranie trasy z Rzyk. Trasa nie jest długa ale mimo to jest urozmaicona. Na szczycie czeka na nas cudowna panorama. Nieco poniżej szczytu znajduje się schronisko, które zwykle (szczególnie w weekendy) może być zatłoczone. Można jednak przecież wziąć herbatę w termosie. Ponieważ trasa nie jest długa świetnie nadaje się na zimowe wejście!

Na zimowe wycieczki górskie polecamy nasz sprawdzony model

Chiruca Nepal PRO GTX

Cholewka tego modelu została wykonana z najwyższej jakości skóry nubukowej – najbardziej wytrzymałej ze skór wykorzystywanych do produkcji obuwia. Membrana Gore-Tex Performance Comfort zapewnia tak potrzebną w okresie zimowym całkowitą wodoodporność modelu. Jednocześnie membrana sprawia, że buty dobrze oddychają sprawiając, że wewnątrz panuje odpowiedni mikroklimat. Wysokiej jakości podeszwa Vibram Vertige została wykonana z gumy – zapewnia doskonałą przyczepność niezależnie od podłoża. Świetnie sprawdzi się na śniegu. Model może być wykorzystywany z raczkami czy rakami paskowymi.

Cechy produktu:

-> produkowany w rozmiarach od 38 do 47,
-> cholewka: skóra nubukowa, tkanina Cordura®,
-> membrana Gore-Tex® Performance Comfort,
-> podeszwa Vibram® Vertige,
-> wkładka usztywniająca podeszwę,
-> nierdzewne haczyki,
-> miękkie wkładki,
-> wytrzymałe sznurowadła.

Hiszpańska marka niezawodnych butów turystycznych prezentuje nowości swojej lekkiej i wszechstronnej linii trekkingowej!

Najnowsze modele zostały wykonane z najwyższej jakości skór, z wykorzystaniem zaawansowanych gumowych podeszw Vibram. Dzięki temu są w stanie sprostać różnorodnym warunkom na trasach.

Wśród nowości należy zwrócić szczególną uwagę na trzy męskie modele:

Model VERONA. Uniwersalny but, który można wykorzystywać zarówno do aktywności na świeżym powietrzu, trekkingu jak i do typowo miejskiego użytku. Został wykonany z olejowanej skóry nubukowej. Wyposażono go w niezawodną, wodoodporną membranę Gore-Tex. Śródpodeszwę wykonano z ultralekkiej i amortyzującej pianki phylon, z kolei zewnętrzną podeszwą jest Vibram Fuga, który został wykonany z najlepszej na świecie, mieszanki Megagrip zapewniającej niezrównaną przyczepność na praktycznie każdym podłożu!

Model YUKON. To buty, które już na pierwszy rzut oka robią wrażenie! Ich wygląd to z jednej strony sprawdzona konstrukcja z drugiej zaś kilka idealnie współgrających ze sobą kolorów. Cholewka tych lekkich butów trekkingowych została wykonana z dwoiny oraz materiałów syntetycznych. Ten model także posiada znaną i cenioną membranę Gore-Tex oraz gumową podeszwę zewnętrzną Vibram Afterski z niezwykle przyczepną mieszanką Megagrip! To buty idealne na każdy teren!

Model REFUGIO. Męskie, lekkie i miękkie buty trekkingowe wykonane z dwoiny oraz podeszwy o dwóch gęstościach. Poliuretanowa podeszwa środkowa jest odpowiedzialna za odpowiednią amortyzację i niską wagę butów z kolei gumowa podeszwa zewnętrzna Vibram Stone to gwarancja przyczepności na każdym podłożu. Ten model podeszwy zewnętrznej bardzo dobrze sprawdza się na mokrych turystycznych szlakach oraz w błocie. Dzięki specjalnym kanalikom podeszwa jest w stanie częściowo sama czyścić się podczas marszu.

To tylko kilka nowych modeli z szerokiej oferty marki butów turystycznych Chiruca! Jeśli zainteresował Cię któryś z tych modeli skontaktuj się z nami. Postaramy się sprowadzić go specjalnie dla Ciebie!

Trasy typu via-ferrata są dobrze znane osobom, które kochają Alpy i sporo czasu spędzają np. w Dolomitach. Warto jednak wiedzieć, że również u naszych południowych sąsiadów – Słowaków znajdzie się kilka tego typu dróg. Pewnie, nie są tak spektakularne jak te w okolicach Cortina d`Ampezzo jednak na pewno sprawiają nie lada satysfakcję i pozwalają na solidny trening przed trudniejszymi wyzwaniami.

Dzisiaj chcielibyśmy opowiedzieć Wam o via-ferracie, która znajduje się stosunkowo blisko granicy z Polską, dokładniej w miejscowości Martin, nieco poniżej Żyliny. Oprócz wspomnianej ferraty HZS jest to również miejscowość w której mieści się przepiękny skansen (Múzeum slovenskej dediny), który obowiązkowo trzeba odwiedzić.

Wracając jednak do naszej żelaznej drogi – jest to chyba najstarsza via ferrata na Słowacji. Trasa ferraty jest oznaczona czerwonymi znakami turystycznymi, jej całkowita długość wynosi 4.8 km. Ferrata jest sezonowo zamykana w terminach 15.04-31.05 oraz 15.09-31.10. Wstęp jest bezpłatny – tak samo jak parking poniżej. W okolicy parkingu można wynająć sprzęt (uprząż, lonża, kask).

Pierwsza część trasy wiedzie najpierw asfaltową drogą, do ostatnich zabudowań a potem głębokim wąwozem. Ta część jest bardzo przyjemna i nie nastręcza wielu trudności, pokonać będziemy musieli kilka kładek nad potokiem no i trzeba uważać na śliskie kamienie. Po około 1,5h marszu dochodzimy do właściwego początku via-ferraty HZS. Tutaj znajduje się ławeczka i jest wyraźne oznaczenie, że rozpoczyna się szlak jednokierunkowy.

Ferrata HZS jest bardzo dobrze utrzymana. Największych atrakcji dostarcza przejście przez dwa linowe mostki zawieszone wysoko nad potokiem. Prócz tego cały czas wspinamy się na klamrach. W końcu dochodzi się do rozwidlenia szlaku. Tutaj możemy albo skręcić w lewo (wariant łatwiejszy) A/B albo też w prawo (wariant trudniejszy) B/C. Ciekawszy jest oczywiście ten drugi, który biegnie wzdłuż wodospadu. Ta część jest nieco bardziej stroma niż pierwsza ale mimo wszystko nie jest bardzo wymagająca choć momentami trzeba się trochę ponaciągać i powspinać. No i uważać, żeby się nie poślizgnąć. Mimo wszystko – to przecież jest atrakcja! Gdy kończy się wspinanie, kilkaset metrów dalej znajduje się stół z ławkami – można tam wygodnie rozebrać sprzęt na via ferraty. Jest tam też skrzynka, gdzie można wpisać się do zeszytu.

Kolejna część trasy to spokojne dojście wygodną drogą do schroniska Martinské hole. Można tam się posilić i czegoś napić. Następnie czeka nas zejście żółtym szlakiem z powrotem do parkingu. Dla osób, które lubią trochę adrenaliny – na szczycie można wypożyczyć popularne w Czechach i na Słowacji duże hulajnogi – tzw. kolobieżki i nimi szybko zjechać w dół. Sam szlak nie jest zbyt ciekawy więc z widoków nic nie stracicie.

Na przejście via-ferraty przyda się niskie obuwie z podeszwą o bardzo dobrej przyczepności oraz wyposażone w membranę Gore-Tex. Możemy polecić nasze bestsellerowe buty Chiruca Santiago GTX, które spełniają wszystkie te wymagania i to z nawiązką!

Chcielibyśmy dzisiaj zaproponować Wam górską wycieczkę po Beskidzie Żywieckim. Nie będzie to jednak ani Babia Góra, ani Pilsko ani Wielka Racza. Najwyższym szczytem proponowanej wycieczki jest Hala Redykalna (1067 m n.p.m.) a miejscem gdzie można odpocząć lub posilić się w trakcie marszu będzie popularne i znane z pysznych jagodzianek schronisko na Hali Boraczej.

Żółty szlak, którym będziemy się kierować przez dłuższą część trasy zaczyna się w Rajczy w okolicach dworca PKP. To dobre miejsce dla osób, które wyruszą w podróż koleją (istnieją bezpośrednie połączenia do Rajczy np. z Katowic). Obok dworca znajduje się również parking dla samochodów osobowych więc jest to też wygodny punkt startowy dla zmotoryzowanych. Z dworca szlak wiedzie przez most, za nim należy skręcić w prawo by po kilkuset metrach skręcić tym razem w lewo i podążać asfaltową drogą przez Rajczę-Nickulinę.

W trakcie marszu miniemy Kaplicę Miłosierdzia Bożego w Nickulinie a nieco dalej szlak będzie skręcał w prawo i przechodził przez most. To koniec części asfaltowej. Początkowo trasa wiedzie kamienistym ale przejezdnym (również dla aut osobowych) szlakiem, który nie jest stromy. Po jakimś czasie jednak szlak zaczyna piąć się ostro w górę. Czeka nas około kilometr wspinaczki. W końcu stajemy na rozdrożu. Tutaj możemy albo dalej iść żółtym szlakiem albo odbić w lewo kilkaset metrów by odpocząć w Chacie na Zagroniu (otwartej w sezonie letnim oraz w weekendy). Jeśli chata jest otwarta można zawsze tam otrzymać wrzątek, herbatę czy kawę oraz miejsce do odpoczynku.

Podążając dalej żółtym szlakiem (wygodną drogą) na pewno zwrócimy uwagę na Pomnik Pamięci Żołnierzy Oddziału Leśnego (z dużą flagą Polski). Po kilku kilometrach czeka nas kolejne, solidne podejście, a w sumie dwa – bo ostatnie jest bezpośrednio na Halę Redykalną. Po około 9 kilometrach wędrówki osiągamy najwyższy szczyt na trasie.

Tutaj możemy albo w dalszym ciągu podążać żółtym szlakiem (na Halę Lipowską lub Rysiankę) ale można również odbić w lewo i czarnym szlakiem ruszyć w kierunku schroniska na Hali Boraczej. Wg znaków jest to około 45 minut. Trasa z Hali Redykalnej wiedzie w dół.

Tak jak już wspominaliśmy Schronisko na Hali Boraczej znane jest przede wszystkim z jagodzianek, można tam jednak otrzymać również pełnoprawny obiad jak i picie czy jedzenie. Ze schroniska powinniśmy wrócić kilkaset metrów na Halę Cukiernicę i z tamtego miejsca odbić na szlak niebieski w kierunku Rajczy, podążając nim wrócimy do mostku, który pokonywaliśmy na początku trasy a stamtąd w okolice dworca PKP. Pętla oferuje wspaniałe widoki, w dużej części przebiega po mniej znanych a bardzo atrakcyjnych turystycznie miejscach Beskidu Żywieckiego. Można ją pokonać o każdej porze roku.

Cała trasa to około 19 kilometrów oraz 880 metrów przewyższenia. Wg mapy będzie to około 6 godzin spokojnego, turystycznego marszu. Przy okazji jest to możliwość zdobycia aż 25 punktów GOT przybliżających do kolejnych progów rabatowych w ramach akcji Chiruca Wspiera GOT.

Na wycieczkę polecamy nasze buty Chiruca Mulhacen GTX. Stosunkowo niedrogie buty turystyczne wykonane z najwyższą starannością. Ich głównymi atutami jest wygodna cholewka, niezawodna, wodoodporna i oddychająca membrana Gore-Tex Performance Comfort oraz podeszwa NG Xtra o podwójnej gęstości.

Testowany model to buty outodoorowe z membraną Gore-Tex, podeszwa z membraną Vibram, profilowanymi wkładkami, są to buty poza kostkę, sznurówki wytrzymałe, haki metalowe dobrze trzymające sznurówki, języki dobrze domykające but. 

Rozmiar dobrze dobrany. Stopy ani nogi nie obtarte, bez pęcherzy i odcisków. Buty o dobrym komforcie chodzenia, wyższe przody świetnie zabezpieczają palce przed urazem od uderzeń. Buty dobrze oddychające, membrana Gore-Tex spełnia swą rolę bardzo dobrze.

Buty od nowości dość szybko dopasowują się do stóp i nóg co pozwala na ich pełne użytkowanie. Buty dają sobie radę w każdych warunkach i w każdym terenie. Przeszedłem w testowanych butach ponad 1000 km. Ważna jest odpowiednia pielęgnacja i dbałość o buty. Wietrzenie oraz wypełnienie butów papierami po dłuższym marszu świetnie usuwa wilgoć i nie doprowadza do zasmrodzenia wkładek a tym samym skarpet i całego buta.

Po takim dystansie buty noszą oznaki użytkowania, obtarcia, obdarcia i lekkie odkształcenia na cholewce. Wkładki trzymają swoją formę bez oznak zniszczenia. Najwięcej uwagi poświęcę podeszwie w której wkładka Vibram jest super i świetnie pracuje na różnym podłożu dając komfort chodzenia. 

Sama podeszwa z protektorem niestety nie wytrzymała próby, na zewnętrznych stronach pięt głębokie starcia powierzchni aż do końca, w śródstopiu starcia bieżnika dość wyraźne co sugeruje, że należy popracować nad materiałem podeszwy, by ograniczyć nadmierną ścieralność co przedłuży żywotność butów.

Testowany model spełnił moje oczekiwania i jest godny polecenia dla każdego kto lubi wędrówki i bezpieczeństwo oraz komfort.

Autor: Maciej Bandurski